Zespół zamkowy w Witkowie, datujący się metryką z XIV wieku, to unikalny przykład zachowanej niemalże w całości ufortyfikowanej gotyckiej siedziby rycerskiej. Należy do bardzo rzadkich na terenie współczesnej Polski siedzib obronnych, które do dziś zachowały w zasadniczym kształcie swoją dawną formę i pierwotny układ przestrzenny.

To założenie obronno-rezydencjonalne, wzniesione na sztucznie usypanym wzniesieniu, w czasie swego rozkwitu pomiędzy XV a XVII w., składało się z:

• rycerskiej wieży obronno-mieszkalnej,
• dziedzińca zamkowego,
• kamiennego muru obronnego o wysokości ok. 9m licząc od poziomu wody w fosie,
  
• czterech baszt,
• budynku bramnego,
• otaczającej całość mokrej fosy,
• bramy wjazdowej i drewnianego mostu,
• sztucznie usypanego wału obronnego.

Cechą wyróżniającą zameczek witkowski są zachowane unikatowe gotyckie polichromie, datowane na połowę XV wieku, a przedstawiające oprócz scen religijnych, nawiązujących do etosu rycerskiego, także scenę ślubną ówczesnego właściciela Witkowa, Nickela II v. Warnsdorfa.